Notatka 190 niedzielne sprawozdanie i ubabranie R.

Niedobra dla mnie niedziela. Zimny las i reszta wczorajszej dniówki zaszkodziły. Była ciepła czapka, ale.. Uszy dają piskaniem i szumem cynk, że  nie lubią zimnych lasów i reszty, głowie też się wczorajsze podróże nie podobają. Boli. Mniej myślę chodzi tu o las, bardziej o podróż powrotną niemożliwie nagrzanym autobusem, potem czekanie na tramwaj na wygwizdowie (wizyta w Sorteksie tego wymagała, ciucholand już mi się marzył), i potem już same takie kontrasty temperaturowe były do chwili powrotu do domu. Najokrutniejsza jednak była przejażdżka końcowa, gdzie kierowca włączył mroźny nawiew, taki naprawdę mocny. Po wyjściu z autobusu pogoda wydała mi się letnią. Oprócz dzisiejszych niedomagań do domu przywlokłam niewielkie łupy. Uwaga, prezentacja. Szale.

Jak widać robią u Jacusia furorę. Wszystkie ciepłe, miękkie i wielkie, ale wielkości różnej. Ten u góry jest dubletem, identyczny już posiadam, a posiadany sprawdził się tak bardzo jako pociągowy i nie tylko ocieplacz, że aż kwiknęłam widząc duplikat. Ponadto świeczniczki z miedziowanego drutu. I tyle zakupów. 

Ponieważ jest jak jest, nie bardzo się dziś nadawałam do wyjścia. Ciepełko, smarowanka, herbateczki ze wzmacniaczem, pieszczotki kotulków (bardzo tego już potrzebowały, ja też), bardzo nieśpieszne gotowanie obiadu (zjedzony), ot  leniwe zagniwanie w domowych pieleszach niczym ciotkowata pierdoła stosująca wyłącznie zdrobnienia na określenie świata. Którą to pierdołą bywam, a dziś jestem na pewno. Odpoczynek przez zaleganie, może biorąc pod uwagę ostatnie dwa tygodnie, nawet zasłużony. Lektura i muzyka niezbyt, na działania wysiłkowe i bardzo twórcze inwencji brak. 

Ale stanie czy siedzenie przy garach bez zajęć dodatkowych? Nigdy. Więc tak. Powrót do starych nałogów, nie wymagających wielkiego pomyślunku. Gumka, kobaltowe koraliki w ilości nie takiej jak by mi się marzyło i nizamy. Początek i koniec.

Koniec. R.R. pisała