Notatka 189 Zimny las

 

Skurczybyk jest niereformowalny. Wkleja tak, jak uznaje za słuszne, za nic mając moje poglądy.  Blogger zapisał się do partii zarządzającej? 

Nie jest to sprawa wagi ciężkiej, ale jakże denerwuje, że ktoś/coś mi rządzi bo wie lepiej jak było na wycieczce. Niedorób!!!

A na wycieczce było zimno. Bardzo zimno. Słońce, które raczyło się pojawić pod jej koniec wcale nie zmieniło temperatury. 

Te szarości, tak mdlące i rozmywajace kontrasty to z powodu zimna, na poniższych cykankach krajobraz jakby zmrożony, lub tuż przed zmrożeniem. Brzózki sine z zimna.

Nie znaczy to, że zamierzamy odpuścić. Przechadzki będą. Ja ich potrzebuję rozpaczliwie, bo zapominam w roboczym tygodniu jak wygląda świat po jasnemu. Asia też, bo spraw smutnych i trudnych, paskudnych i męczących ma na głowie dosyć. Należy jej się jak nie wiem co takie beztroskie wędrowanie, nawet po zimnicy. Zysk dla niej dodatkowy to dwie ładne bardzo zimne kurki. Akurat do jajecznicy.

Las taki se, dostępny oczywiście bardzo łatwo z końcowego przystanku miejskiego autobusu. Nic tu, poza lasem, nie ma ciekawego, najbliższa wioska-niewioska dosyć daleko, blisko droga na Olsztyn. Kręciwilk ta okolica się nazywa, a w bliskich  planach jest wyprawa, też z tych prostych,  w lasy Odrzykonia. A potem się jeszcze zobaczy. 

Pisała R.R.