Notatka 172 małe zabezpieczenie

Dziś był dzień szary nad szarymi.. Niemiłe zimny i spowity w melancholijne klimaty. Liście pod nogami już straciły barwy, niezbyt licznie lśnią kolorami te co nad ziemią, oprócz dużej ilości szarzyzny zgaszone brązy i stanowczo za dużo ciemności. Nie chodziłam nigdzie w świat szeroki, ale przecież musiałam się ciut zabezpieczyć. Wczoraj dupa, już wiedziałam, że znów z chowu na w miarę wolnym wybiegu przechodzimy na chów klatkowy, ale nie uśmiechało mi się dźwiganie balastu na wyprawę. A mogłam zabalastować się po, mogłam. Ech. Odłożyłam sprawę na dziś. 

A dziś moje zatoki postanowiły nadrobić brak deszczu i ...Wyszłam w przerwie pomiędzy opadami.

Zapasy z dwóch bliższych bibliotek,  z dziecięco-młodzieżowej solidne, z dorosłej już nie. W tym wypadku miałam pecha, dorośli czytelnicy byli bardziej zapobiegliwi. Kolejka kilkuosobowa stojąca na zewnątrz, za mną kilka osób przyszło w trakcie mojego oczekiwania, wewnątrz obsługiwana jedna osoba. Dwie panie z pustymi zakupowymi wózeczkami weszły, wyszły z pełnymi. Młodzieniec z plecakiem. 

Więc me łupy z dorosłej biblioteki nikłe, już nie byłam w stanie, widząc znękanie bibliotekarki  znęcać się nad nią. Wystarczająco ją dobił komunikat, że następne osoby chętne do wypożyczeń też mają duże torby. Śmieszno i straszno.

Łącznie i okólnikowo, a dokładniej tak.

Oczywiście, że to nie wystarczy. Ale.... zbiory własne też mogą poratować, po to je mam, by z nich korzystać. Np. ten autor. Zbiór pokazany niecały, ale za to z dodatkową atrakcją i z nadmiarem płyt, co też dobrze robią. Nie jest pod tym względem źle, choć zawsze mogłoby być lepiej. 

 

To na razie, Czytaczu.

R.R. pisała.

Ps. Wstępna selekcja już odstawiła dwie książeczki jako nieczytalne. No tak, nie co dzień się trafia na autora na poziomie Astrid Lindgren, Selmy Lagerlöff, Tove Jansson. Skandynawski autor to jednak nie znaczy z automatu dobry autor.