Notatka 129 Miastowy błysk w półmroku

Bo miasto błyszczy. A ja, skoro mój srajtfon do i od pewnego nasilenia czerni chwyta ten błysk i blask, skorzystam. Będę ten miastowy błysk cykać i Cię Czytaczu męczyć. Bo bez cykanek i pokazania błysku i blasku nawet w tak słabej wersji, nie zwracamy uwagi na urodę zjawiska. Bo mnie się ono wydaje piękne.  

Półmrok i błysk poranny w K. takie dziś były. Godzina 6:20 start. Jeśli wstajesz rano i klniesz, bo ciemno, zimnawo i mży, nawet nie zauważasz tego RIO... Więc masz bez zimnej mżawki po ciemku.

Tak się w tym mżystym dniu złożyło, że i do mojej Cz-wy dotarłam w porze co już coraz ciemniejsza. I tu też mżawka, ale idzie ten trynd odwrotnie, od mglistej szarówki z jaskrawościami dworca ku ciemności, też miejskiej i błyskającej.  

Ciemnawa ta środa, w dzień jasność też nie powalała...Trudno, trzeba się nastawić, że tego RIO będzie więcej i nie kląć.

Bo może być tak jak u bacy, któren rankiem wyjrzał na halę z bacówki, poprzeciągał się, rozejrzał i wrzasnął "JAK PIKNIE !!!!!".  A echo mu odpowiedziało "MAĆ !!!   MAĆ!!!"

Co ci Czytaczu świat odpowie jak go będziesz klął?  Głupawe pytanie, ale jednak ja nie mam zamiaru na świat wyzywać, nie zarzekam się, że ja nigdy i wcale, bo wiadomo - lepiej losu nie prowokować. Jak na razie zachwycam się RIO - też możesz, po to pokazuję.

He, he, RIO... Może jakaś inna nazwa dla zjawiska? Na razie nie mam, zostaje RIO.

RIO pokazywała R.R.

Ps. W czwartek powtórka. Tym razem ciut późniejszy przyjazd do K. i znów o godzinę późniejszy powrót do domu. Jeszcze nie klnę, ale powolutku się zbiera. Źwierzyna futrowa mi się niegrzeczna bardzo robi, odgrywając się za zmniejszony czas opieki. 

Ale RIO dzisiejsze jest znów, więc dodaję. Jakaś to mała pocieszka jednak jest, to RIO.

I tak można u nieskończoność, a przynajmniej do lata. Na razie dosyć.

Notatka 128 Obrazy -Tomasz Alen Kopera

Beksińskim mi tu skrzeczy, ale skrzeczy nie u tylko tego artysty, po za tym, w wypadku tegoż skrzeczy bardzo do rzeczy. Bardzo godny skrzek, a artysta już bardzo znany w świecie, kto wie, czy nie bardziej niż pokazywany ostatnio Włodzimierz Kusz, pardon Vladimir Kush..

Na artystę wpadłam przypadkiem i nic o nim oczywiście wcześniej nie wiedziałam. A i teraz niewiele wiem. Wysypuję co wiem.

Urodzony w 1976 roku w Kożuchowie, studiował na Politechnice Wrocławskiej i z tamtąd wyniósł dyplom inżyniera budownictwa. Maluje od zawsze, a od 2005 roku robi to w Irlandii gdzie mieszka. Miał w Polsce trochę wystaw, co mnie umknęło (porządnie udokumentowana wystawa w Wałbrzychu, w Żorach - możliwe, że było ich więcej). Nie umknęła natomiast jego twórczość oku znawców nurtu malarskiego zwanego surrealizmem magicznym.  

Na analizy kusić się nie mam zamiaru. Sam Beksiński marzył podobno o tym, by jego malarstwo odbierać bez analiz (czego się nie doczekał i bezustannie dowiadywał się cóż też miał na myśli - co go nie cieszyło). Nie wiem czy marzy o tym Pan Tomasz Alan Kopera, ale niech ma bez analiz. 

Tematem człowiek w towarzystwie pięciu żywiołów - ognia, wody, ziemi, powietrza i czasu, oraz tych form życia, które biegną równolegle z naszym. U tego artysty najwyraźniej dochodzi do maksymalnego poplątania wszystkiego, a efekt podany w starannej formie. Podobno takie, bo ku refleksji. Ok. Wzięłam na klatę i przekazuję dalej. W roli pierwszych obrazów GIF-y. Tak przypadkiem wpadłam na artystę, a to że są jest jakaś informacją o skali popularności. Rzadka rzecz, Czytaczu.

A także obrazy niezanimowane, dwa hołdy mistrzom, które w oko mi wpadły. Za nimi filmik, który sobie możesz zobaczyć po przełączeniu na wersję komputerową.  A za filmikiem niezwykle rzadkie w sztuce okrągłe dzieła, też ręki mistrza Kopery.

Czyż Damie nie jest niezwykle do twarzy w jaszczurczych mitenkach i w roślinnym afro? Chyba spodobałaby się mistrzowi Leonardo, jak myślisz Czytaczu? Moje zdanie takie, że powinien być zadowolony z hołdu. Tak. Ten obraz to dla mnie naj, naj. Jeden z trzech. 

Chaliera, niet w dostępnych filmach YouTube wersji z nieruchomymi obrazami, ale z większą ich ilością. Doszperaj sobie Czytaczu, a ja jeszcze dokleję parę sztuk, co piękne mi się wydają. 

Tyłu tych artystów, doprawdy, gdyby to nie było malarstwo na tak wysokim poziomie, to stałoby się nudne. Cholernie widać modny nurt, ten magiczny surrealizm, a może ja padam ofiarą profilowania wyszukiwań prowadzonego przez Gugieła....

Ta żółciakowa dama, to drugi z trzech naj, naj. I to też hołd, tym razem złożony dziełu sir Frederica Leightona pod tytułem "Sleeping June" czyli na upartego "Śpiąca Juno" lub bardziej dosłownie "Śpiący czerwiec".  Drugi, popularniejszy tytuł to "Flaming June" czyli zamiast śpiącej, płonąca. Lub płonący.  Oryginał w muzeum w Puerto Rico. Hmmm.   Proszę, oto dzieło oryginalne, przedmiot hołdu. Też bardzo, bardzo, nieprawdaż?

Trzeciego naj, naj można zobaczyć na twarzoku artysty. To ten obraz, gdzie iskra życia przekazywana przez Boga Adamowi za pośrednictwem pędzla Michała Anioła jest przetworzony przez Tomasza Koperę. No, czy namalowana cała wersja fresku? Na pewno ten fragment, ale jak!! W wersji hołd składajacego dłoń ludzka jest delikatną ręką kobiecą, dłoń boska jest dłonią natury, kompilacją gałęzi, mchu. Przepiękne i mądre. 

Dlaczego tyle tych hołdów? Bo artysta należy do grupy programowo odwołującej się do twórczości mistrzów, na swój własny sposób przetwarzającej ich obrazy. Dlatego tak. Przemawia to do mnie - druidzka dama jest przecież tak wspaniała, a odwołanie się do warsztatowej biegłości mistrzów w dobie malowania trikami - bezcenne.  A Sandro Botticelli jak Ci się Czytaczu widzi? 

Uff. Jeden ze starszych postów skończony.  Może i ten porzucony uda się kiedyś skończyć.  Oczywiście nie obyło się bez korygowania po opublikowaniu. Juno czy June? Sleeping czy Flaming? Net pełen paści, a jednak da się coś z niego przy uporze wyszarpać. 

Ten fragment z Michała Anioła prezentuję, przez Tomasza Alena Koperę przetłumaczony.

Mam nadzieję, że coś z twórczości artysty przypadnie Ci do gustu. R.R. pisała.

,