Notatka 380 dzień miniony

Kamasje w Biedronce. Cebulki malusie, na pewno nie zakwitną na przyszłą wiosnę, ale jak na cebulki kamasji to wydają się zdrowe. Moje oczywiście nie wykopane, znów nie zdążyłam. Trzeba mi będzie pamiętać o solidniejszym nawożeniu jesiennym teraz!, i już na pewno w przyszłym roku wykopać. 

Kamasje wyglądają mniej wiecej tak jak poniżej, są roślinami późnej wiosny i początku lata. I je uwielbiam. 

Fota z ofert. Czy kiedykolwiek i gdziekolwiek są aż tak niebieskie? Nieważne. Piękne i bledsze.

Cykanki moich.

A po za tym co? Dzisiejszy dzień w większości przesiedziany.  Rano oddany przez policjanta portfel, czysta radość, wszystko jest, łącznie z miesięcznym kolejowym biletem. Odżałuję że już sprawa duplikatu prawa jazdy i nowego dowodu ruszona, opłacone nowe prawo jazdy i foty, wnioski porejestrowane, rzecz nie do odwołania. Ale ulga, że z resztą już nic nie trzeba robić, kasa za oddany bilet będzie zwrócona...... No i w nowych dokumentach ma być  mniej strasząca facjata....

A potem było czekanie w nerwach na videoporadę z psychiatrą. Czy dam radę uruchomić aplikację, jak to będzie wyglądać, uzna mnie za kogo? Tak, ciągle potrzebny, wewnętrzna trzęsionka  jest, z nią się nie da za bardzo żyć. Telepało mną coraz silniej, godzinę przed czasem wpatrywałam się w pocztę bo miał przyjść link. Aplikacja ściągnięta, logowanie odwalone, a maila niet. Nie przyszedł. "Wizyta" miała być w czasie od 10.30 do 11.30. Telefon milczał, a ja w coraz większych nerwach, ręce i nogi zaczęły mi dygotać, zęby szczękać a powieki latać. Niedobrze. Króciutki szczekliwy meldunek do dzwoniącej tuż po 11.30 koleżanki i informacja że lekarz ma jeszcze dwie godziny i że mam czekać. Dziwne, ale tu już maksymalna telepka odpuściła, zaczęło mi być wszystko jedno. Telefon wciąż trzymany blisko, ale olać to, od porządnego wizualnie stołka (to video!) zaczął mnie rąbać tyłek i kręgosłup, po telepce słabizna, więc przenosiny na wyrko, międolenie futer. O pierwszej obojętność mi przeszła i zaczęłam być wściekła, kurczę, dokładają mi jeszcze ze strony z której się spodziewałam pomocy, miałam ZUS w planach, na dworzec trzeba iść, zakupy jakieś minimalne zrobić... Pal to diabli, szykuję się, pomału się szykuję. Coś trzeba futrom kupić,  ostatnie saszetki już wydane i zeżarte.  Najwyżej nie będzie komfortu rozmowy. O czternastej już wiedziałam że mnie olali, telefon do Luxmedu już spod ZUS-u, mętne tłumaczenia, że lekarz ma dyżur do szesnastej, będzie dzwonił Ok. Ale ja nawet tego maila co miał być nie dostałam! I się wydało. To ja dzwoniąc w maksymalnych nerwach im podałam adres prywatny (prawidłowy), a te głupki lekarzowi dały adres pracowy.  I tam wysłany mail z linkiem, którego oczywiście nie potwierdziłam, bo skąd mogłam wiedzieć, bo przecież na urlopie jestem, bo do głowy mi nie przyszło że wykręcą taki numer.... 

Videoporada przełożona na poniedziałkowy wieczór,  i tak, upieram się, chcę. Telepka jest, tablety dotychczas przepisane pozwalają zasnąć i nic więcej.  Niby się trzymam coraz lepiej, ale kruche to trzymanie się, dzisiejsza trzęsionka wyszła na zewnątrz konkursowo, a cholera wie czy i kiedy całkiem minie.

Co załatwione?  Złożony wniosek o wyliczenie okresu pracy u prywaciarza co dawno już nie ma firmy. Bilet oddany. Żarcie futerkowe kupione w skromnej ilości, ale jest. W ramach kojących czynności zwyczajnych wypożyczone dwie dobre książki, dwie kupione, tak jak i roślinka o nazwie "całusek" . Nie znałam i nie wiem co to za jedna, podobno żywotnością bije na głowę trzykrotkę. Widoczki okazjonalne i raczej przypadkowe.

Pisała R.R