Notatka 316 skłopotane zaleganie

Znowu nie tak, nie to co chciałam. LUDZIE SOBIE RADZĄ!!!

JA TEŻ SROCE SPOD OGONA NIE WYPADŁAM I SE PORADZĘ!!!!  Nie byłoby pewnie ani posta, ani kotłowaniny gdyby nie konieczność zalegania. CO MINIE!!!!. Biorąc powyższe pod uwagę, można czytać. 

Dziś zalegałam. Ale zalegałam z kotłowaniną we łbie. Notatnik to jest, a dziś o kotłowaninie niewesołej. Foty zwierzaków dziwnych zdobią posta. Lotokoty, zwierzaczki nie zawsze piękne, pasują mi do zamieszania w głowie.

Jeden wujek wyszedł ze szpitala, drugi do niego trafił. Dwa tygodnie minimum go tam potrzymają. Żony jak na razie trzymają się nieźle. Bobuś odtrąbił, że już jest zdrowy. Wśród rodzinnego średniego pokolenia świństwo szaleje. Różnie jest, ale dzieci trzymają się najlepiej. To rodzina.

Odliczam przyjaciół, znajomych. Cieszę się z każdego wpisu ludziów netowych. Okna kolegi Ł, Marka ciemne, telefon nie odpowiada. Co do Włodka, to wiem która klatka w sąsiednim bloku, ale nie wiem na którym piętrze mieszka. 

Nie będzie prosto z kasą. Przelewem opłaciłam usługi tutejszej firmy, jutro jadę odebrać wszystko. Niewiele kasy zostało.  Najpierw ogłupiła decyzja, co przyszła odnośnie głównej polisy, miało być znacznie więcej. Okazało się, że Łojciec przy ostatnich zmianach w ubezpieczeniu, zmienił jego zakres, zmniejszając ubezpieczenie na życie, zwiększając kwotę od utraty zdrowia i zyskania kalectwa. Myślałam, że pomylili coś, ale nie. Nie pomylili. Ja wtedy ciumciałam, że dzielny. No i zamiast spokojnej głowy, głowa skłopotana. Nie starczy, mur beton nie starczy. Kasa z dwóch polis przyszła niedawno, przelew na firmę dosłownie przed momentem. Czekam na trzecią decyzję i kasę, z mojej pracowej polisy. I trudno, ruszę jeśli nie będzie wyjścia konto Łojca. Szlag do potęgi.  Rodzina w P oczywiście oferuje pożyczki, co  tylko w razie ostatecznej ostateczności. Pociecha to taka, że w P można zapłacić po, i z takiej opcji skorzystam. Rodzina Ł na razie milczy. 

Żeby to człowiek przewidział, choćby zakupy płacone przez Dziecko moją kartą (w końcu zakupy do użytku dla dwojga), mogły być płacone Łojcową. Mogły być, ale nie były, jedna partia tak. Cztery nie.

Nieodpowiedzialny finansowo żuczek, czyli ja, żegna się z luksusem choćby wysortów. Z radością kupowania roślin. I z drobnymi przyjemnościami, i to wszystko i tak nie zrekompensuje braku finansowania połowy rachunków. Trzeba będzie prosić o podwyżkę.  

Taa, w obecnych czasach, już to widzę.. Z drugiej strony, przecież poważnie myślałam o domu opieki, nie przewidziałam jednak kłopotów na starcie samotnego życia, ani sposobu jakim do tego życia dojdzie. 

Ale kombinowałam, że dam radę, teraz, pod wpływem aktualiów widzę czarno. Trzeba będzie pomyśleć.  Książki, tu zostaje Empik i punkty za socjalne, ten luksus będzie. Uff.

W efekcie przemyśleń kanapa nie wylatuje, nie będzie na razie możliwości, by ją czymś zastąpić. Karcher trzeba zamówić z obsługą mebla jak najbardziej intensywną. Ale dywan wyleciał, jeszcze wyleci materac. 

Praca zdalna, kojarząca mi się tak bardzo źle, pozwoli zachować trochę kasy w portfelu. Główny powód, dla którego tak bardzo się przed nią broniłam przestał być powodem. Ale i tak nie widzę jej różowo, za dużo czasu spędziłam pod cudzymi biurkami uruchamiając na nowo kompy.

Trudno, ludzie sobie radzą, poradzę sobie i ja. Ze wszystkim.  Oddech.

Pisała R.R. wysypując troski, za co Cię serdecznie Czytaczu przepraszam. Słaba forma, może dlatego kotłowanina.