Notatka 276 Pomarańcz.

Siermiężnie surowy mamy teraz świat. Zimny, smutny, choć dzięki śniegowi jaśniejszy niż zwykle u nas bywa o tej porze. Kolorowe mogą być wschody i zachody słońca - mogą być, ale nie są. Ktoś już widział tęczę, krótkotrwały cud, no ale to nie byłam ja. Nielicznym dane. W oczekiwaniu na tęczę,  dla otuchy dawka koloru, co to go w barwniejszych porach lubi ok 5% populacji.  Ale teraz, dla odśnieżających i tych którym nie odśnieżyli, dla marznących, i dla tych co nie marzną, ale otępiali porą ponurą, dla zmęczonych i unudzonych, pomarańcz w dawce wstrząsowej. Reanimacja po smętności. Muzyka ognista jako dodatek, z ognistymi chłopakami. Ma parzyć. Późno zapodaję, będzie na pobudkę.

*

*

Bo to było tak.

Jak flet szczura, kota plamka lasera, sępa  padlina, alkoholika trunek - zwabił mnie w poniedziałek nieprawdopodobny przepych bukietu, no co poradzę, pogrzebowego. Bardzo okazały, ze sterlicji mocnych, po ptasiemu żywotnych, wyrazistych i dziobatych.  Pachnących szklarniową wonią dżungli, gorzko. Wcale nie kojarzyłam sterlicji akurat z tą porą roku, nawet wziąwszy pod uwagę uprawy szklarniowe. A tu proszę  jaki  kontrast z otoczeniem, jaki kolorowy szał. Pierwsze co zrobiłam gdy żałobnicy zniknęli mi w bramie (nie dam głowy, czy nie z przezorności. Szłam za nimi maniakalnie wpatrzona w kolorowy cud), a ja usiadłam na peronowej ławce, to zaczęłam oglądać sterlicje w necie. 

Zawód, doprawdy żenada. Wcale nie widać na fotach że to aż tak niezwykłe kwiaty. Gdzie te kolorowe niuanse, fioletowy połysk łodyg, twarda szklistość szpiczastych nefrytowych liści. Gdzie królewski szkarłat wyglądający z matowego pomarańczu. Trzy czwarte a może i więcej urody zniknęło na fotach. To nie to, rozumiesz Czytaczu, to naprawdę nie to. Przekłamane, maniunie na ekraniku,  bez subtelności i temperamentu żywych. Zajrzyj do kwiaciarni, może mają, porównasz i zrozumiesz o czym mowa, żywe to mocarne rośliny. No ale skoro szukałam, to masz Czytaczu. 

Ekhm. Ale lecimy dalej. Takie były w necie. No nie poradzę.

Jasne, że było mi mało, ceglasty pomarańcz wbił mi się w pamięć i chciałam go więcej.  Przeszłam się nawet po przyjeździe do Cz-wy po ryneczku, z myślą że kupię choć jedną. Ale nie było. Nigdy nie twierdziłam, że ze mną ok, jak zachciało mi się sterlicji to jeszcze pokopałam i proszę, nawet nasiona ta roślina ma z charakterem. 

Wiesz Czytaczu, że pomarańczowy, czyli główny i jedynie słuszny dla sterlicji ożywia? Pobudza inteligencję, zdolności  poznawcze i sprzyja życiu duchowemu? To stąd te pomarańczowe stroje buddyjskich mnichów. To też kolor alarmowy, nie do przeoczenia. Kojarzony z młodością, ogniem, żywotnością. Marketingowo to do dupy, za wyrazisty,  5% naprawdę lubi. Ja nie zawsze, ale teraz tak, potrzebuję. Inne pomarańczowe kwiaty.

Grzyby, ryby, ptaki i robaki. 

A jak ryby, to i inne wodności. Morskie. Pierwszy to ukwiał, potem jadowite meduzy i miękki koralowiec. Krewetki i egzotyczny krab usiłujący zasiedlać nasze wody. Ciekawe, czy wytrzyma tegoroczne śniegi i mrozy.

Miały być robaki, w tej roli gąsienice i motyle.

Ufff. Teraz można chyba z powrotem dołączyć do 95% nie lubiących pomarańczowego.

R.R. pisała

I jeszcze przypomnienie, mało subtelne.

*

*