Notatka 440 o strachach

Nie moich strachach. Futrowych.  Konkretnie o strachu kotusia Jacusia.  

Pamiętasz Czytaczu może że Jacuś to lew, jaguar i pum, co uprawia rodeo na kolegach i uwielbia ich napadać? No cóż, od cholernych juwenaliów i burzowej wichury tuż po nich Jacuś zapomina że jest nieustraszony. Burza, huki piorunów i fajerwerków, trzaskanie rozszczelnionych okien od wiatru, wiercenia młotem pneumatycznm i zwykłą wiertarką  (sąsiad, sąsiad!!!!). Nawet włączenie miksera jest witane paniką. I akurat teraz co drugi dzień przeraźliwie głośna śmieciara z łomotem i hurgotem pod oknami. Dziwne że śmieciowe pojemniki jeszcze całe, brzmi to tak jakby opróżnianie ich odbywało się za pomocą rzucania nimi. A Jacuś teraz i tej śmieciary się boi. Pogłębiłam niechcąco ten stan strasząc go dodatkowo przewróceniem taboretu - prawie na niego i akurat grzmot dołożył swoje. A w chwili akustycznej flauty kolega jeden i drugi sprawili że nawet cisza Jacusia nie uspokaja. Feluś zrzucając prawie na Jacusia talerz z półki nad kuchennym otworem drzwiowym, Gacuś prawie na nim wylądował przy zeskoku z lodówki, oba wystraszenia przy kuwecie. Normalnie, z miesiąc temu przeszło by bez wrażeń, ale po trzydniowym muzycznym hardkorze i nocnych hałaśliwych opadach źle to przyjął. Kuweta traktowana jest z dużą nieufnością co spowodowało że zaczął mi sikać na wewnętrzną wycieraczkę. Zgroza.  Co gorsza zasypiam mając rozochoconego kociego zabijakę lub rozkosznie pieszczotliwego cacusia na stanie, a rano zamiast niego przerażonego nie wiem czym dzikuna. Który nieufnie i na ugiętych łapkach przebiega przy ścianach, na mnie reaguje jak na Babę Jagę co bije. Musi minąć trochę czasu i przypomina sobie że mnie kocha i go nie biję. I nie krzyczę ani nie dręczę - żadnego ziaziu i be mu nie robię. No, poza obcinaniem szponków od czasu do czasu ale akurat to lubi...... Więc skąd i dlaczego ta Baba Jaga? Hmmmm, a może musi przywyknąć do mej wstrząsającej urody o której przez noc zapomniał....... A tak to chowa się pod biurko, poduszkę lub za kiblem w łazience. Horrory śni? Ech. Jeśli tak, to w dzień też powinien, ale takich objawów po dziennych spankach nie ma. 

A ja nie wiem jak temu zaradzić. 

Dziś spoko, rozkoszniaczek mnie przywitał. Może samo mu przejdzie, bardzo bym chciała.

Początkowo głaskałam, uspokajałam, pieściłam ale to niewłaściwa metoda, upewnia go że słusznie się boi. Tak mi wychodzi na podstawie dotychczasowych zabiegów.

Zaczynam podejrzewać (może niesłusznie) o machiawelizm mojego kotusia, realizującego jakiś sprytny plan. Po trzech dniach niepieszczenia wystraszeńca dziś pieszczoszek i przylepa. Może to chodzi o wyzemdanie większej uwagi....  I co z tym zrobić, ma ktoś pomysła? Bo jeśli mam poświęcać mu więcej uwagi, to zostanie łysy od głaskania, a ja z rączkami rozrosłmi kulturystycznie od rzucania myszką i głaskania. A koledzy na razie się przypatrują, mam wrażenie że kalkulują i obmyślają swoje strategie na dokopanie pańci i na wyłudzenie jeszcze większej porcji uwagi, troski i co tam jeszcze......

Ratunku. 

W załączniku pieśń ukochana, o zagrożeniach i strachach, burzach jakie nachodzą nasze życie. Z powodów niewiadomych Jacuś i jej się boi. Pieśń ukochana od dawna, początkowo zupełnie bez wiedzy o czym ona, a z wiedzą jeszcze bardziej. 

Pisała R.R.