Notatka 272 wielofunkcyjna

Jest jakby lepiej, tzn nie chcę zapeszać. Informuję, że korzystam z faktu, że dziś srajtfon widzi kartę SIM i ani razu od rana nie zażyczył sobie ponownego uruchomienia. Sprawozdaję, takie sprawy mi głowę zaprzątały, ważności różnej.

⭐

Pierwsza to ta, że było wczoraj Doroty. Znam ich parę realnie i dwie wirtualnie. I wszystkie lubię. Porządne ludzie z tych Dorot, ani jednej wredoty wśród nich.  Owszem, w dzieciństwie jedna koleżusia była wredna, ale wolała by wołać na nią Dolly. Jakoś to imię pasowało do nieprawdopodobnej u nieletniej baby interesowności, kojarząc się z walutą obcego imperialistycznego mocarstwa, bo przecie nie z Dolly Parton. Więc z okazji imienin, obchodzonych lub nie, spóźniony prezencik. Zasługują. Dla wrednej Dolly też. Dla niej filmik o Dolores. 

*

*

Porządne Doroty, gdyby zaglądały to mają hiciora, skoro Bebłacza się boją. Wykonuje Dorota z Andrusem. Też czepliwe, ale mniej niż Bebłacz.

*

*

Może zdradzi jedna z Dorot, co za mały szogun u niej szaleje. A inna, realna, mogłaby podzielić się przepisem (niestety, na foremki nie mam co liczyć, na przepis też, ale pomarzyć można) na rewelacyjne ciasteczka w kształcie fig co jak żywe, (nadziewane masą makową z bakaliami lub białym kremem, z piernikowego ciasta, z polewą z gorzkiej czekolady lub lukru. Z cieniem posypki z cynamonu lub cukru pudru). Foremki w kształcie orzechów widziałam, też by się nadały.  Eee, nie ma co na to liczyć, jeśli ktoś miałby dostać rodzinny przepis, to tylko wnusia, na razie w powijakach. Gratulacje, babciu Dorotko!!! Interesowność jak widać wybrakowana, ale co do szoguna, to może się uda zaspokoić ciekawość.

⭐

Teraz o domowości-kotowości. Ważne. Bardzo ważne.

Lisiunia mi odchodzi. Nie ma już miejsca na złudzenia. Słabiutka, coraz mniejsza i mniejsza, czasem niekontaktujaca, przesypia cztery piąte doby. Bez bólu, o co dbam. W spokojności średniej, ale coraz mniej ją to obchodzi . CHUPACABRA winna, ciężko cholerę upilnować. Zazdrość jest cechą posiadaną przez małe upierdliwe drapieżne zmorstwo w ilości solidnej. Lisiunia najlepiej i najchętniej śpi na moich kolanach, lub w najbliższym pobliżu, co trudne do zniesienia dla duetu, a niemożliwe dla CHUPACABRY.  Lisina pije (mało), je, ale maleńko i z niechęcią, z trudem łyka, wszystko przerabiam na papki łatwe do lizania. Mięsko też, co celem pożądania dla reszty ferajny.  A dla CHUPACABRY skarbem do bezwzględnego zdobycia. Owszem dostaje by się odczepił, ale Lisiunia ma zawsze lepsze. Teraz Gender się wyniosła do spania przy kaloryferze, a natychmiast jej kuchenne miejsce zajął uzurpator. 

Takie niewiniątko. Niuniuś. Ale co potrafią takie niewiniątka Jacusiopodobne widać poniżej. 

Aparat na pewno przekłamał, to futerko musi być w prążki.

⭐

A poza tym. No cóż, upier... tego, no cinżko jest. Nie będę tu jojczyć.  Raz przeczytane jako cytat w jednej z ksiąg niemądrych, zapamiętane i z różnym skutkiem stosowane.

Nie nam sądzić, czy los szczodrobliwy.

Tym co nam dał, będziem sobie radzić.

Nie wiem, z czego to, ale przekonuje mnie ta maksyma. Nie obiecywał wszak nikt że będzie leciutko i zawsze przyjemnie. Co nie znaczy, że nie mogłoby być. Drugą stroną medalu jest przecież

Nie jesteś tu za karę.

No i tak to jakoś brnę przez żmudnosci i inne niemilstwa, podtrzymując się na duchu powyższymi stwierdzeniami. I w ramach brnięcia, po pierwsze, dokonałam skutecznej reanimacji czajnika, któremu ucho odpadło. Tak wyszło.

Ja ci śrubkę wkręcę w radio, o Leokadio!

Drut, drewniane korale urody raczej nikczemnej, śrubka, a jakże, i witaj ponownie, czajniku. 

Po drugie, znalazłam poniewczasie życzenia noworoczne. Miesiąc z kawałkiem minął od daty zmiany lat, powinnam właściwie ten muzycznik zatrzymać  w zanadrzu i użyć przy następnej zmianie, bo aktualności nie straci, nie ma mowy. Powtórzę go wtedy oczywiście, ale ponieważ wszyscyśmy ulotni, to daję go teraz. Dobrze usłyszeć to, co i tak podejrzewamy.  Dorota tu śpiewa. Jak zwykle między gwiazdkami oglądanie i słuchanie po wiadomym przełączeniu.

*

*

Nara, Czytaczu. Nie ma powrotu na razie do notatek codziennych. Srajtfon jakby ogłosił zawieszenie działań wojennych, ale brak czasu nadal występuje. Co nie znaczy, że zamilknę, tyle tylko, że rzadziej będę dawać głos. 

R.R. pisała