Notatka 12 Co w Cz-wie ? Kultura

Przeszłam się wczoraj pieszo do domu mocno okrężną drogą, zahaczając o Aleje.
Informuję, że moje prowincjonalne miasto wpadło przez pandemię niemalże w kulturalną śpiączkę. Tak jeszcze nie było, przynajmniej odkąd pamiętam. Słupy ogłoszeniowe:

No straszność. Jedynym aktualnym ogłoszeniem jest zaproszenie na wieczory karaoke w tajemniczy ósmy dzień tygodnia. Nic więcej aktualnego nie ma. Nic. Martwe witryny przy teatrze, zamknięte kino, nieczynna filharmonia. Martwe kluby gdzie kwitło życie muzyczne. Nie sprawdziłam co z muzeami, ale co do bibliotek to kicha. Niby otwarte, ale nie da rady podejść do półek, nie można wypożyczyć świeżo oddanych książek, miłe kobietki pokazują przez folię po trzy książki. Eeee... Katalog komputerowy i tradycyjny, sala z internetem? Zapomnij Czytaczu, pandemia trwa. 

Żadnym zastępstwem za umarłe życie kulturalne miasta jest to coś, co poniżej. W zamierzeniu hołd dla ofiarnych służb prozdrowotnych.

Metalowa siatka przyspawana do metalowych rur wygiętych jak widać w kształt serca, całość wymalowana na kolor czerwony wyrasta z laminowanej podstawy.  Do siatki przypięte z dwieście kłódek z wstążeczkami życzeń i podziękowań dla służb. To coś czarne to metalowo-szklana skarbonka, w niej kluczyki od kłódek. W siatkowym sercu powrzucane kolorowe nakrętki, tak chętnie zbierane na rozmaite cele.
No nie kumam sensu dzieła, ale ogólnie wydaje się mieć pozytywny wydźwięk.

Nie będę ukrywać, że miałam idąc w Aleje sprytny plan, mający zapoznać Czytacza z alejowym dziwnem-strasznem, ale oszołomiona stanem życia kulturalnego Cz-wy najpierw z niego zdaję raport. Ku pamięci oczywiście, co jak wiadomo ułomna.             

R.R.