Notatka 369 pliszkowanie wrześniowe - część 2

Miałam pokazać nabytki. Oto one. Pierwsza cykanka to cztery wyszywane krzyżykami  jaśki, "nowe" nabytki leżą na "starej" domowej hiszpańskiej kapie. Jaśki  różnią się ciut rozmiarami i stopniem nabicia nie wiadomo czym. Nie ma zamków, guzików czy zatrzasków, jak dla mnie rzecz nie do zaakceptowania, będzie prucie i przeróbka na większe poszewki, z praniem lub wyrzuceniem wkładu. I z haftowaniem nowych powiększających obrzeży, niech to jasna dupa.... Przeróbka na większe jaśkowe poszewki, bo posiadane jaśki mają rozmiar 45x45, te wyraźnie mniejsze a nie chcę zakładać kolonii w rozmiarach różnych, wystarczy kolonia w rozmiarze posiadanym.  Jeszcze jeden do wyszycia, rozmiar właściwy, serwetka. Pięć sztuk w jednej konwencji będzie. Jaśków domowych sześć, może jeszcze kiedyś coś dokupię. Hiszpańska kapa jest pamiątką po pobycie trzydzieści i parę lat temu na Costa Brava, dwustronna, wielka i bardzo lubiana, używana często. Niezniszczalna mimo jasnych barw jednej i drugiej strony, obie strony widać na cykance. 

Powyżej serwetka co stanie się jaśkiem,  na tle tym razem innej domowej narzuty, ta mniejsza, ale kanapę przykryje. Mam jeszcze dwie kapy w geometryczno-ludowe wariacje (jedna się stanie pokrowcem fotelików), podusie będą pasować, już pasują do każdej.  Serwetka ma wyszycia jasne, planuję dodać innych kolorów.

I już te pokazane sztuki dają pojęcie o czekającym mnie wyzwaniu. Odkładanym na zimę. 

A przecież jeszcze wersja czerwona poduszek i pokrowców, moc materiałów zgromadzonych, aksamity, welury, jedwabie i sztruksy. Tu będzie trzeba uszyć zasłony, pokombinować z kapą. Być może grafitową, być może nada się ta kiedyś się pojawiająca już na cykance..  Planowany styl tym razem może dyktować ta poszewka, też ostatni zakup i też rozmiar niewłaściwy, za duża, co łatwe do korekty.  A może ta czerwona poducha skończy u mnie na fotelu? Jej gładka siostra prezentuje róg na cykance. Też duża. Może kolekcja czerwonych poduch będzie gładka? Zobaczymy. To, że we łbie eksplodują mi pomysły i chciejstwo bierze władzę nad rozsądkiem, nie oznacza że mam polec z przepracowania......

Ponadto przy okazji pokazuję zaczętą wersję turystyczną. Były na blogu pocztówki z nieodbytych podróży, pewnie się jeszcze coś takiego pojawi. Niektórzy mają kolekcje turystycznych magnesów, inni kubków, z wyjazdów prawdziwych lub nie. U mnie zaczyna się raczej nietypowa, też rozmiar poszewek za mały, ciut za mały, ale przeróbka konieczna. Cholera, a może jednak kupić mniejsze jaśki? Przynajmniej dwa.....  Popielniczki nabyte kiedyś tam. Aż kusi by rozwijać kolekcję, i o ile fart i kasa będą, to będzie rozwój. Tło, to kolejna domowa kapa, ona robiła Łojcu całe lata z białymi zasłonami i zielonoróżowymi poduszkami wersję letnią, tak lubianą, że powłoczki poległy, podobnie białe pokrowce na fotele i lureksowe zasłony. Kapa się trzyma dobrze, poległe zasiliły śmieci. 

Przeznaczenie docelowe tkanin to duży pokój i Łojca pokój, bo lubię odmiany, wersje na różne pory roku i okazje. I jest ich trochę już w szafie, ale jak widać upodobanie się rozwija. Nie do wiary jak prostym szacher-macher szmatami da się odmienić wnętrze w bardzo krótkim czasie i minimalnym wysiłkiem. Dlatego lubię, i niewielką doprawdy uciążliwością konieczność przechowywania szmat i dbania o nie. Aktualnie odmianom podlega były Łojcowy pokój, teraz przejrzyste zasłony w  roślinny wzór i pokrowce na fotele, białobrązowe, brązowobiałe. Dywan z poprzedniego posta zostaje, on zmienia miejsce pobytu, raz duży pokój, raz Łojcowy, na zmianę z zielonym. A jeden dywan, stały kiedyś u Łojca wyleciał....  U mnie zmieniają się tylko kapy przykrywające pościel i pokrowiec na fotel.  Oraz pościele. Ostatnio nabyta, kombinowana oczywiście, to ta. Zygzakowa poszwa, geometryczne kwiaty poszewka, jedna z dwóch. 

I to wszystko przy okazji bytności w Sortexie w poszukiwaniu czerwonych osłonek. No, prawie wszystko, turystyczny zaczątek wcześniejszy. Rozumiesz Czytaczu dlaczego odpuściłam rudym kotusiom? Oraz na razie poszukiwaniu osłonek?

⭐

Post powstał bo nie było dziś bobusiowania.... Powinnam porządnie umocować kamole-ścieżkę, poprzesadzać to i owo, sprawdzić, czy rzeczywiście podlanie roztworem wody utlenionej róż im pomogło. A nie mam siły, odpuściłam, post wymagał znacznie mniej wysiłku. Dodatkowo dwa tygodnie temu złamałam po raz kolejny stylisko wideł - w ubiegłą sobotę zawiozłam nowo nabyte, ale Bobusia nie było, a bez niego nie ma dostępu do narzędzi, dobrze konieczne zadołował. Więc to co miałam przekopać i odchwaścić leży odłogiem, może Bobuś miłosiernie zamontował kija... Sprawdzę może za tydzień.  

Trudno. Muszą wystarczyć foty Tabaazowego ogrodu.  Pastelowe i tęskne. Przepiękne. 

Nie mam na nic siły, tu coś tajemniczego się dzieje. Być może przeforsowanie a może jeszcze wraca czkawką pocowidowe osłabienie. Już przecież było tak dobrze. To coś niemożliwie dołującego, zaraza pożegnana, teoretycznie bez trwałych uszczerbków, a skutki jednak są.  Doczytałam o łysieniu pocovidowym, zdaje się że na to świństwo żadne domowe sposoby nie działają. Może to tylko informacje sponsorowane przez gabinety mające aparaturę do naświetlań czerwonym laserem, może prawda. Jak na razie nie widzę skutków kuracji domowych, ale za wcześnie by coś było widać.  Więc odpływ sił też może być skutkiem, niech to szlag. Ale odpoczywam, może będzie i przypływ.

Nie ma obchodów i wychodów. Na nie też szlaban, ewentualnie w niedzielę giełda. 

Jest jak widać przebieranie prezentowanych zachciejów i przydasi nabytych przy okazji szukania osłonek. Jest rozglądanie się po zasobach. Jest leniwe mierzenie mebli bo tu też pomysłów moc. 

W aranżacji żadnej dożynkowe nabytki roślinne. Część kolcowa i sucholubna. Strach się bać, co się może dziać i jakie przydasie i zachcieje się jeszcze mogą w związku z nimi pojawić.

Pa Czytaczu. 

R.R. pisała.