Notatka 360 kiksami w życiu motyla

Raczej w życiu ciemy, znaczy ćmy. Kiksami wszystko idzie. Co posprzątam to zafajdane w tempie pendolino. Beznadziejne to jest. Wczoraj po skończeniu pracy, okazało się, że Feluś (tak, to ON), walnął kupę nie jak należy w kuwetę, ale w pojemnik z czystym zapasem piasku, wysypując ile się tyko dało przy próbie tuszowania występku. Pozmiatałam, posprzątałam, zaczęłam sobie robić obiadek, sadzone z ziemniaczkami i kwaśnym mleczkiem.  W tzw. międzyczasie przemyłam podłogę, wyszłam tuż obok do łazienki wypłukać ścierkę, trochę potrwało,  po powrocie się okazało, że Jacuś się bawi w rzucanie jajkami. Pulchny tyłeczek oberwał tym razem, przyłapany na wyturliwaniu jaj i zrzucaniu ich z blatu. Sześć ekologicznych i ślicznych poszło w kubeł, mycie trwało i trwało..... 

I tak to sprawy wymykają się z rąk jak śliskie węgorze, albo kotusie pomogą albo samo z rąk leci, i nawet oczy widzą to, czego nie powinny, a nie widzą tego co trzeba.  

Owszem, da się wszystko poukładać, ale... !!!

Przykład numer jeden. Udało mi się w końcu  załatać wyrwane kiedyś dno lodówkowego ustrojstwa. Z przeszkodami się udało. Popękane dno drzwiowej półeczki podkleiłam kiedyś tam, trochę wytrzymało, po czym bęc, butelka mleka, jogurty i kwaśne mleko poleciały mi na nogi w towarzystwie kawałów i kawałeczków białego akrylu. Widać źle podkleiłam, może niezbyt dobrym pomysłem było wzmocnienie z papieru. Ale się nawinął taki, z klejem w sobie po zdarciu cienkiej osłonki . Tym razem nawet nie udało mi się ułożyć w całość białych odłamków, chyba parę akrylowych puzzli wyleciało wcześniej, bo niby gdzie teraz się ulotniły, no gdzie? Trudno, trzeba czymś zastąpić połamańca. Parę pomysłów czym i jak od razu odrzucone. Wygrała opcja plastikowa, może trochę wytrzyma. Oj. Nie lubimy się z plastikami, nie kupuję, nie gromadzę, teraz kłopot bo skąd się bierze taki potrzebny kawałek? 

Plastik z postawionego koło śmieci przejrzystego pojemnika na zabawki czy ciuchy  już z pękniętymi uchwytami. Rozszarpany, cięte na półeczkę dno. Źle oczywiście przycięte, niedokładnie, bo ten plastik pęka przy cięciu. Przyklejone,  z pomyłką przy łapaniu kupionej chemii, bo zamiast pojemnika z przejrzystym klejem pojemnik z silikonem, kupowanym jeszcze przez Łojca z cztery lata temu.... Klej kupowałam ja, tuby takie same, wątłe napisiki na przejrzystej zawartości.  Nie zorientowałam się nic a nic, mało tego, w sobotę rano "kleiłam", zabrałam resztę "kleju" do Bobusiów, wycisnęłam go do reszty "unieruchamiając" kawałki betonowych płyt robiących za ścieżkę na przyszłym stawie. Po czym się okazało po powrocie do domu, że klejone plastikowe dno obciążone butelkami zawisa pod półeczką. Taaa.... Te trzy kawałki płyt będą ładnie sprężynować pod nogami, na resztę płyt "kleju" nie starczyło. Poprawka półki zrobiona zwykłym UHU, trzyma jak należy. 

Przykład drugi. Gapiostwo totalne z dziwną karmą gdzieś w tle. Houstonia przyszła, parę innych roślinek też, w tym taka jedna w ilości trzech sztuk. Zamawiałam jedną, oglądając ją jeszcze przed zamknięciem koszyka, wyobrażając sobie jak będzie wyglądać rosnąca i wcale nie zauważyłam że to oglądanie mnoży mi zamówione sztuki. Nawet przy płaceniu, gdzie owszem, pomamrotałam pod nosem na koszt fanaberii. A płacenie tym razem też nie najszczęśliwsze, z mojego konta zlazło prawidłowo, na konto sklepu nie weszło, po prostu zaginęło w akcji, musiałam wysyłać potwierdzenie. 

W Zooplusie też ten sam numer chciał mi zrobić wrzucony do koszyka piasek, ale tu hola hola, co innego dodatkowe roślinki za naście złotych, a co innego piaseczek za ponad pięć dych. 

I tak to idzie przez całe moje życie, kiksami.

Tym niemniej coś się rusza, półeczka załatana, lada moment zrobię ponowny nalot na Castoramę celem zakupu zawiasów zamiast tych pogiętych w przedpokojowej zabudowie. I po parę innych drobiazgów. A byłam tam nie tak dawno, właśnie po klej i plastik, ale ogłuszona pieszyzną w dusznym żarze i arkuszami plastiku metr na dwa, nawet nie pomyślałam, że coś jeszcze mi potrzebne. Ech. Kiksami idzie.

Cykanki i cudze foty w wpisie to roślinka co się rozmnożyła w kupnie,  kawał plastiku i naprawiona półeczka. Roślinka jedna i ta sama, tojeść ciemnopurpurowa 'Beaujolais' Lysimachia atropururea, patrz Czytaczu jaka różna w zależności kto foci, uprawiający, czy sprzedający. Najdalej wizualnie pojechał sklep Kroton, druga fota od dołu, mogłabym się nieźle zdziwić na widok rzeczywistej. A może i takie sprzedają, kto wie. W opisach też bywa różnie, wychodzi mi że ona dosyć krótkowieczna, może przemarzać i należy pod względem wzrostu do średniaków. Co zupełnie nie przeszkadza niektórym sprzedawcom w opisach samej mocarności i długowieczności, upraw na Antarktydzie i  kwitnień od lutego do października. Taaa. Przepiękna fota z trawami pochodzi z Ogrodowiska, pozostałe z ofert i Pinterestu.  

Muzyczkę daję, tematyka tego co ta pani śpiewa ostatnio obca mi zupełnie, ale JAK śpiewa!  Nie żałuję Ci Czytaczu. Kaśka Sochacka

⭐

⭐

⭐

⭐

Pisała R.R. nie wiedzieć czemu nawet ten pościk pisząc z kiksami. Czcionka oszalała.